Re-adiaŭado al Kembriĝo (trad.) | Vejdo | Ĉinio

(GMT+08:00) 2018-01-01 15:18:19     Redaktoro:Ema

Re-adiaŭado al Kembriĝo

Verkis Xu Zhimo

Elĉinigis Vejdo

Foriras mi malpeze

samkiel venis mi leĝere;

svingetas mi la manon

por diri ĝis al nuboj sincere.

La orumita salikarbo ĉe la bordo

Jen estas novedzin' en sunsubira gloro;

la bela ombro en ondanta akvo

dancadas, vagas jen en mia koro.

La verdaj plantoj sur rivera ŝlimo

enakve skuas sin ja kun fiero;

volonte mi fariĝus akva herbo

en mildaj ondoj de Kembriĝ-rivero!

Lageto sub arbega ombro

ne estas font', sed ĉielarko bela

dispecigita inter algoj flosaj,

kun ĉielarka sonĝ' fabela.

Priserĉi sonĝon? Tenu boat-stangon,

kaj remu ĝis pliverda herbprofundo,

ŝarĝite per stelbril' je boat-pleno,

kaj kantu en stelbrila pomp-abundo.

Sed mi ne povas kanti laŭtevoĉe,

ĉar senbrueco ludas fluton de disiĝo;

insektoj en somero ankaŭ mutas por mi,

ĉinokte dronas en silent' Kembriĝo.

Foriras mi malpeze

samkiel venis mi leĝere;

eksvingas mi manikojn kaj foriras

ne kunportante eĉ nubpecon vere.

Fotaro

© China Radio International.CRI. All Rights Reserved.Pri ni   |  Kontaktu Nin