Kiam ni oldos | Eto | Ĉinio

Kiam ni oldos

—laŭ ĉinesko Sopir-al-sudo*

Eto

Kiam ni

oldas en futur',

ni uzos irbastonon

kaj ni vivos kun kor-pur',

fartos kun plezur'.

Tiam ni

jam iros ne plu

longan vojon al foro.

Ni povos sidi sen bru',

mediti kun ĝu'.

Tiam ni

ne plu kun koler'

traktos ĉiujn aferojn,

nepre agu kun toler'

kaj ne kun fier'.

Tiam ni

eble sentos nin

soleca kun enuo,

ni pluvivu kun obstin',

ne plendu sen fin'.

Tiam ni

kaptos en memor'

tion kaj ĉi tion de

pasinto, sed en la kor'

grumblu en dolor'.

Tiam ni

probable vere

ne povos zorgi pri ni,

nek movi nin libere,

sed ni sincere

petos de

aliaj doni

helpon vere necesan,

ne ekstraĵon de oni

por ni bezoni.

Fine ni

kuŝos en lito

kun serioza malsan',

ni foriru kun spito,

kun brav-spirito.

*Sopir-al-sudo (ĉine: Yijiangnan): ĉina fiksforma poemo el kvin versoj de 35,77,5 silaboj laŭ rimaranĝo xa,xa,a (x=senrima).