“Delonge, ĉi tiu estas la unua fojo, ke EU parolas pri Malvinas-Insuloj.” Lastatempe, argentina oficisto tiele diris al la lokaj amaskomunikiloj, kiam li ĉeestis al la tria pintkunveno de Eŭropa Unio-Komunumo de Latin-Amerikaj kaj Karibaj Ŝtatoj en Bruselo. Li aludis la inkludon de la suvereneco-problemo de Malvinas-Insuloj en la deklaro de la pintkunveno, kaj ambaŭ flankoj konsentis pace solvi disputojn per dialogo surbaze de respekto al internacia juro.

Tio estas la unua fojo, ke la du ĉefaj regionaj organizaĵoj de Eŭropo kaj Latin-Ameriko menciis la temon de suvereneco de la Malvinas-Insuloj en siaj deklaroj. EU deklaris, ke ĝi rimarkis la historian pozicion de Komunumo de Latin-Amerikaj kaj Karibaj Ŝtatoj pri la suvereneco de Malvinas-Insuloj kaj reasertis sian engaĝiĝon al la celoj kaj principoj de la Ĉarto de la Unuiĝintaj Nacioj.

Krome, la angla versio de la deklaro rekte uzis la argentinan nomon por la insulo, "Malvinas-Insuloj", dum "Falkland Insuloj" nomitaj de la britoj venis post ĝi. Argentino bonvenigis la anoncon, dirante ĝin grava "diplomatia venko" kaj Britio esprimis sian bedaŭron. Laŭ raporto de usona amaskomunikilo "Politikisto", Britio klopodis por halti, ke EU menciu la Malvinas-Insuloj en la deklaro, sed finfine ĝi malsukcesis.

Unuflanke, la internacia komunumo jam delonge konkludis, ke la afero de Malvinas-Insuloj estas esence heredaĵo de koloniismo.

Aliflanke, ekzistas ankaŭ praktikaj konsideroj por la ŝanĝo de la sinteno de EU. 

Estas tempo por Britio forlasi kolonian pensadon.