Mateno

Mateno

(Mao Zifu)

je la sesa frumatene

mi vekiĝas kiel besto en kaverno.

ekster korto birdoj kantas spite al vetero ajna

kaj purigistinoj balaas foliojn

sur la strato por akiri monon el papero pita.

transgrimpante muron, mi rigardas

al fejsbuko kaj tvitero tra la guglokugloj.

tie ne spionaj mesaĝoj videblas

nek masaĝaj videaĵoj pornaj.

foliumi paĝojn cis la muro estas

ja laŭleĝe, kvankam tie ĉi jam svarmas

fosoj, fajsaj pomoj kaj ververaj pestoj...

tremas iafoje la polmtelefono;

iu nekonata homo kun virina vango

volas ke mi lin akceptu

kiel amikinon, kio tamen estas truko

ofertadi drogon aŭ pafilojn.

ignori, rifuzi - miaj agoj.

ellitiĝi, pisi feki.

mi sidante duonkuŝe eklaboras komputile

por honoroj kaj la imortela senmorteco.

alvenas diplomoj ankaŭ el papero,

iam eĉ kolora, iom peza.

ilin mi prodige vendas al hokĉifonisto

la najbara kun edzino juna kaj beleta.

ŝiaj ridoj akvaj pli sonoras ol moneroj.