blanko kaj nigro
blanko kaj nigro
(Mao Zifu)
sur la terglobo, tiuj antipodoj
ne povas samtempe kundividi
la lumon de la ronda luno.
budho kaj dio kunas en la koro
de la ovo, aprezante koloran militon.
sangon soifi aŭ ruĝumi lipojn
fariĝas ĉiutaga amuzaĵo.
la nigra parto prisondas murdistojn
en sia ombro sub la suno brila,
tenante torĉon kaj pistolon.
sed la blanka siajn okulojn blindigas
kaj prenas tagon por nokto,
timante ke la muro ne kapablus
rezisti al la buŝo kaj oreloj de surdamutuloj.
en la du polusoj estas froste same.
aŭtante katan monujon,
tuneli la diametron volas ratoj,
kiuj ne konscias ke la tubo liganta inferon
kaj paradizon faras nivelon egala.
migrado de arboj estas sinmortigo.
do inertaj birdoj flugas en siaj okuloj
kaj ĉiam atendas kokidojn naskiĝi
el la centro de la tero –
granda eksplodo novan kosmon rezultigu.
Dividu
