Aksoj

Aksoj

(Suso Moinhos)

En la vasta halo

mi tegadas aŭtoaksojn.

Al ĉi loko mi revenis

kiel turbo aŭ vortico,

obstine glitante sur spiralo humida.

Senspire, returne

kiel kraka akvorado.

Sub la plaston enŝteliĝas

dronaj timoj,

frostotremoj,

sangogutoj,

epidermo de necerto.

Ekstera pluvo ĉion kovras

kaj plu giradas firmamentoj.