Almonte

Almonte

(Suso Moinhos)

Almonte kuras mia sango,

almonte

por vin trovi ie sur la tero,

en kverko, en kratago, en betulo,

kaj viajn karesojn

ĉifone pendantajn el la branĉoj

en anguloj disaj.

Almonte, ĉiam almonte,

supren, alten ĝis mi spertas

sur la polmoj kreskantajn leontodojn

kaj la odoron de viaj pulmoj –

ĝi sufokas viajn bovajn okulojn

aŭtuneske.

Mi hastu, ĉar la vento min avertas

per likenoj, per musko, per korodo.

Jam sur la ventro mi sentas hederojn,

jam la proksimon de l' hakista klingo.