|
La okcidenta vento furiozas, Sovaĝ-anseroj gakas en la spac' sub luno prujn-matena. Sub luno prujn-matena, Krepite ĉevalhufoj sonas, Singulte klarionoj tonas.
Ne diru ke l' pasej' impona fortas keil fero, Grandpaŝe nun ni ĝin transpasas. Ni ĝin transpasas, Blua montar' al mar' similas, La sun' vespera sange brilas.
|