Ŝanhajo estis lulilo de Esperanto-movado en Ĉinio. En la komenco de la pasinta jarcento, Esperanto jam estis enkondukita en Ŝanhajon. En la jaro 1908, fondiĝis la plej frua Esperanta organizo en Ĉinio – la Ŝanhaja Esperanto-Asocio. Poste stariĝis unu post alia Esperanto-organizoj en aliaj lokoj de nia lando. La Ŝanhaja Esperanto-Asocio kulturis nemalmultajn eminentajn esperantistojn de diversaj lokoj de Ĉinio. Multaj esperantisto-pioniroj, kiel Hujucz kaj Bakin siatempe kontribue laboris en la Ŝanhaja Esperanto-Asocio por la ĉina Esperanto-movado.

La nuna Ŝanhaja Esperanto-Asocio refondiĝis en la jaro 1982. Pli ol 7 mil homoj lernis Esperanton en universitatoj kaj diversaj Esperanto-kursoj okazigitaj de la asocio. Kiel internacia urbo, Ŝanhajo ĉiujare akceptas pli kaj pli multajn fremdlandajn esperantistojn por turismo, komerco kaj scienca, teknika kaj kultura interfluoj.

Ŝanhajo estas la plej granda ekonomia, financa, komerca kaj navigacia centro de Ĉinio. La financa enspezo de Ŝanhajo en la jaro 2004 atingis 111, 97 miliardojn da juanoj.

Ŝanhajo ludas tre gravan rolon en la ekonomio de Ĉinio. Tie estas metalurgia industrio, maŝinfabrikado, ŝipkonstruado, kemi-industrio, elektronika industrio, mezurila industrio, tekstila kaj aliaj malpezaj industrioj kaj potenca oceana transportado. Nun oni energie disvolvas la novan distrikton Pudong, kiu situas trans Huangpu-rivero trafluanta la urbon. La ĝenerala celo de Pudong estas: konstrui la distrikton en komplete apertan, multfunkcian kaj modernan novan distrikton mondnivelan en dekoj da jaroj, kaj meti la bazon por konstrui Ŝanhajon en internacian ekonomian, financan kaj komercan centron.