La manĝo-spionoj de Michelin vizitis la restoracion Esperanto en Stokholmo dufoje dum la pasinta jaro. La duan fojon ili malkaŝis sin post la vizito, kaj jam tiam la ĉefo de la restoracio eksuspektis, ke povos aperi stelo en la sekva eldono de la gvidlibro. La 15-an de marto la libro estis publikigita, kaj efektive montriĝis, ke Esperanto iĝis la deka restoracio en Svedio kun Michelin-stelo.

- Tio estas granda rekono, kaj donas internacian atenton, komentis Carl Stenson, reprezentanto de la gvidlilbro Michelin en Nordio.

Restoracio Esperanto en Stokholmo ne taŭgas por malriĉuloj - ĝi tute ne funkcias dum la lunĉ-horoj, kaj vespere ĝi proponas du plenajn menuojn inter kiuj la gastoj devas elekti. Ĉiuj ĉirkaŭ la sama tablo devas mendi la saman menuon, kaj la pli senpretenda menuo kostas proksimume 70 eŭrojn por unu persono. La luksmenuo kostas pli ol 90 eŭrojn, kaj trinkaĵoj ne estas inkluzivitaj. La menuo ŝanĝiĝas regule, kaj ĝi ne estas tradukita al Esperanto.

La relative nova restoracio Esperanto jam antaŭe ricevis grandan atenton en la svedaj amaskomunikiloj, ĉar aŭtune ĝiaj kuiristoj estis premiitaj kiel la steloj de la jaro de prestiĝa sveda gvidlibro pri restoracioj, kaj la tute nova restoracio estis taksata kiel la tria plej bona en la lando. Tamen la ĵurnaloj mencias la nekutiman nomon de la restoracio sen komento.

Post la nova sukceso de Esperanto la restoracio estis rimarkita ankaŭ de svedaj esperantistoj, kiuj diskonigis siajn gratulojn rete. Libera Folio turnis sin rekte al la restoracio por demandi, ĉu jam venis gratuloj de eksterlando, kaj kial la posedantoj decidis nomi la restoracion ĝuste Esperanto. Respondo ankoraŭ ne venis.

La retejo de restoracio Esperanto en Stokholmo estas nur svedlingva kaj tute ne mencias la originon de la nomo. Aliaj restoracioj kun la sama nomo ekzistas almenaŭ en Argentino, Aŭstralio, Belgio (Kallo, Bruselo), Britio, Rumanio, Rusio kaj Usono.