Ĉinio estas unuiĝa kaj mult-nacieca lando, inkluzive de Han kaj 55 naciminoritatoj. Loĝantoj de Han-nacieco estas la plej multaj, disvastiĝante en ĉinaj diversaj lokoj, koncentriĝante en basenoj de Flava Rivero, Yangzi-rivero kaj Zhujiang-rivero kaj en Songhuajiang-Liaohe ebenaĵo de ĉina nordorienta landparto. Laŭ oficiala statistiko fine de la jaro 2002, la ĉina loĝantaro jam atingis 1,28 miliardojn, kreskante je 132 milionoj kompare kun tio de la jaro 1990. La kreskado superas la totalan kreskan kvanton de la japana loĝanto kaj konformas al celo ellaborita de la ĉina registaro pri tio, ke la totala kvanto de loĝantaro estas sub 1,3 miliardoj.

Tiel multe da loĝantoj estas nutrataj per 15% ĝis 20% de teritorio, tio estas ĉina tuta kulturata agaro. Restas sterila tero, nur favoranta al diskreta paŝto.

En 2002, la ĉinaj kulturataj agroj reduktiĝas per surpriza rapideco. Senĉesa multiĝo de la loĝantaro, industrigo, urbanizo kaj grunda erozio forglutas la valoran agron. Tio urĝis la ĉinan registaron praktiki naskiĝlimigan politikon ekde la 70-jaroj de la 20-a jarcento. Tamen la politiko estis nuligita en Kultura Revolucio. Ĝis la jaro 1973 la politiko kiel baza ŝtata politiko ekpraktikiĝis en la tuta lando. Laŭ la politiko, al unu paro estas permesate por havi unu infanon. La politiko havas bonan efikon kaj reduktiĝo de agroj estas superregita.