Urbeto Trakai

Belega naturo kaj pluraj lagoj ankaŭ malfermas plurajn aliajn eblecojn pasi liberan tempon en la urbeto – oni povas boatumi, jaktumi, fiŝkapti, naĝi kaj aliel amuziĝi.

La urbo estas ankaŭ hejmo por la eta minoritata grupo – karaimoj. Ili estas unu el la plej malgrandaj popoloj de la mando, kiu entute havas nur ĉirkaŭ 8500 reprezentantoj, kaj en Trakai daŭre restas unu el la plej granda ilia komunumo – tamen eĉ ne 300 loĝantoj. Karaimoj apartenas al la Tjurka grupo de popolo j. Ili havas sian lingvon (la karaiman, kiu estas de la tjurka grupo, sed grave influita de slavaj lingvoj), kaj religion – branĉon de judaizmo, kiu finformiĝis en Irako.

Karaimojn al Litovio de Krimeo invitis litova Granda Duko Vytautas en la fino de la 14-a jarcento. Ili iĝis fidelaj defendantoj de la kastelo kaj laboristoj en la urbeto. Jam ekde la komenco de sia ekloĝiĝo ili estis liberigitaj de pluraj devoj, kiujn havis aliaj logaxntoj de la lando, ekzemple labori en la kastelaj kampoj, pagi certajn impostojn. Ili ankaŭ ĝuis grandan aŭtonomecon. Malgraŭ pluraj jaroj, la komunumo estas tre fermita, kio helpis al ĝi travivi ĝis nun. Ankaŭ nuntempe litovoj, vizitantaj Trakai ĝuas najbarecon de tiu ĉi minortato. Ĉefe ĉar ili portis al la urbeto interesan kaj nekutiman arkitekturon kaj... bonegan manĝon! Kibino – nacia plado de karaimoj – estas malgranda fermita pastaĵa kuketo kun (plej tradicie) ŝafa viandaĵo, bakita en forno. Se vi iam vizitos Trakai, ne forgesu gustumi ilin!