Lante

(Suso Moinhos)

lante lante

vi sulkadas la etendon miadorsan

kiel Kalio la Nigra sur Ŝivao

enbatante la piedojn

por eterne tuĉitajn sur la memoro minerala

de mia korpo

lante lante

vi dissemas sur mian torfon

acerbon de plantoj karnovoraj

drozeroj nepentoj dioneoj

min humigas humilige

kaj mi akceptas la abrazion viaventan

en forviŝa lavango sur miaj rekrementoj

lante tre lante

vi stamfas en instinkta danco sur miaj mapoj

laŭ pravojo ostoranda

abolante la ĉenojn de mia spino

ĝi libere ĝojas sub via atlasa pezo

kiel infanoj feriantaj pro tago pluvoŝtorma