La ĉefa metodo de la rivera ordigo en la urbaj kvartaloj estis masoni la riverliton kaj bordon per cemento au ŝtonoj kaj lau la projekto oni forhakis ĉiujn arbojn ĉe la bordo. Tion malaprobis multaj ekologoj. Ekologia instruisto de la Pekina Universitato diris, ke tiu metodo malhelpas interfluon de akvo kun la naturo kaj faris la riveron artefarita cementa cisterno. Li diris, ke masoni la liton kaj bordon de la rivero malhelpas akvajn kreskaĵojn, kiuj kapablas purigi akvon, kaj pro tio la riverakvo iom post iom perdos la kapablon mempurigi kaj la akva kvalito malboniĝas, dum forhakado de la arboj ambaŭflanke de la bordo malutilas al ekologia ekvilibro kaj utilas al kresko de infektaj mikroboj. Pro manko de akvaj kreskaĵoj kaj naturaj vegetaĵoj ambaŭflanke de la rivero malfacile vivos la tieaj sovaĝaj vegetaĵoj kaj animaloj.

Sed akvomastrumaj projektantoj opinias, ke siatempe kompleta masonado de la Pekin-Miyun-a Kanalo estis unika elekto, ĉar antaŭe la akvokonservejoj Miyun kaj Guanting estis ĉefaj fontoj de la trinkakvo de Pekino kaj poste la akvokvalito de Guanting malboniĝis, Miyun-akvokonservejo fariĝis la unika tersurfaca akvofonto de Pekino. "Antaŭ la masonado, ĉiujare 80 milionoj da kubmetroj da akvo tralikiĝis tra la kanalo," diris vicĉefinĝeniero de la Akvomastruma Administracio de Pekino. Li diris ankaŭ, ke la masonado celas garantii akvon por homa vivo en Pekino. Lia kolego diris, ke masonado de la riverlito malhelpas rapidan kreskon de akvaj herboj, kiuj estas granda obstaklo de akvofluo kaj plie, sen masonado la rivervojo fariĝos ĉiam pli larĝa pro akva lavado, sed ambaŭflanke de la rivero konstruiĝis multe da altaj domoj, kaj jam ne estas spaco por ĝia ekspansio.

Oni diris, ke nun por ordigo de la riveroj oni jam lernis sperton kaj lecionon de la du antaŭaj periodoj kaj donas grandan atenton al ekologio. Nun la akvomastruma departemento faras iujn riverpartojn kolbasformaj por pliigi areon de malsekaj parceloj kaj stradoj kun la celo garantii la diversecon de la kreskajhoj ambaŭflanke de la rivero. Oni invitis usonan akvomastruman fakulon, kiu alte taksas ekologian riverordigon, kiel konsiliston. Tiu elektis riverparton du kilometrojn longan por ke la natura flauro kaj malseka tero ludu sian rolon en plibonigo de la akvokvalito, kaj tiamaniere oni ŝparos la elspezon je 50% por riverordigo kompare kun kompleta masonado.

La supre menciita argumento montras, ke bonordigo de la akvosistemo de Pekino falis en dilemon. Por la ekonomia disvolviĝo kaj media protektado oni havas multe da aktualaj problemoj solvendaj.