Li aliris la horaron kaj komencis serĉi. Li faris tion kiel gasto en restoracio. La trajna menuo de la malgranda stacieto estis aĉa. Ne estis tro por elekti: Jezowice, Kakolin, Barcz.

"Mi havas,"li diris kun kontento. "Mi havas por vi Pustkow. La kvina haltejo post Gorow. Arbaro. Du kabanoj sume. De la staciestro kaj arbaristo. La arbaristo surda, maljuna. La virino gastama. Kaj lago. La lago ne kulturata, sovaĝa. Depost la tempo kiam oni donis ĝin al kooperativo ne estas fiŝsistoj. Akva dezerto, ne lago. Povas esti al Pustkow."

"Povas esti,"diris la pasagero. "Donu al tiu Pustkow."