Prozo

  • Kora sufero

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Tio, kion ni nun volas rakonti, en efektiveco estas historio en du partoj; la unua parto povus resti nerakontita, — ĝi tamen donos al ni antaŭsciigojn, kaj tiaj ĉiam estas utilaj.Ni loĝis en la kamparo, en bieno

  • Ŝparmonujo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)La ĉambro de la infanoj estis plena de ludiloj; supre sur la ŝranko staris la ŝparmonujo, kiu estis el argilo kaj havis la formon de porko

  • ​Konkurso de saltado

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Pulo, akrido kaj cerambiko volis iam vidi, kiu el ili povas salti plej alte, kaj tial ili invitis la tutan mondon kaj ĉiujn aliajn, kiuj volus veni, por rigardi tiun artkonkurson

  • Malbonkonduta knabo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Estis iam maljuna poeto, efektive bona maljuna poeto. Unu vesperon, kiam li sidis hejme, ekstere fariĝis terura malbonvetero; forte pluvegis, sed la poeto sidis varme kaj komforte ĉe sia kahela forno, en kiu brulis fajro kaj rostiĝis pomoj

  • Folio el la ĉielo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L

  • “Ĉio sur sian ĝustan lokon!”

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Tio estis antaŭ pli ol cent jaroj.Malantaŭ la arbaro, ĉe la granda lago, staris malnova kastelo, ĉirkaŭita de profunda foso, en kiu kreskis junko kaj kano. Tute apude de la levponto staris maljuna saliko, kiu kliniĝis super la kanejo

  • Koboldo ĉe la butikisto

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L

  • En la lasta tago

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)La plej sankta tago el ĉiuj niaj tagoj sur la tero estas tiu, en kiu ni mortas; ĝi estas la lasta tago, la sankta granda tago de la aliformiĝo

  • ​Poligono

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Se post fulmotondro oni preteriras poligonan kampon, oni ofte rimarkas, ke ĝi aspektas nigre kaj kvazaŭ bruligite

  • Plej bela rozo de la mondo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L

  • Ekzistas diferenco

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Tio estis en la monato Majo, la vento blovis ankoraŭ malvarme, sed la printempo jam venis, tion predikis arbetaĵoj kaj arboj, kampoj kaj herbejoj. Estis amaso da floraĵoj, kaj antaŭ ĉio, supre ĉe la plektbarilo

  • Rozo de la tombo de Homero

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Ĉiuj kantoj de la oriento parolas pri la amo de la najtingalo al la rozo; en la silentaj stellumaj noktoj la flugilhava kantisto faras serenadon al sia bonodora floro

  • Plumo kaj inkujo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)En la ĉambro de unu poeto oni iam, pririgardante lian inkujon, eldiris la opinion: “Estas rimarkinde, kio povas eliri el ĉi tiu inkujo! Kio nun sekvos plej frue? Jes, estas rimarkinde!”“Tiel efektive estas,” diris la inkujo

  • Kvin en unu silikvo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Kvin pizoj troviĝis en unu silikvo, ili estis verdaj, kaj la silikvo estis verda, kaj tial ili opiniis, ke la tuta mondo estas verda, kaj ili estis pravaj

  • Kolumo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Estis iam eleganta kavaliro, kies tuta loĝeja ilaro konsistis nur el bototirilo kaj kombilo, sed kompense li havis la plej belan kolumon en la mondo, kaj la historion de tiu kolumo ni nun aŭdu

  • Juda knabino

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)En la lernejo de la malriĉuloj, inter la aliaj infanoj troviĝis malgranda juda knabino, vigla kaj bona, la plej lerta kaj kapabla el ĉiuj; sed en unu el la lernofakoj ŝi ne povis partopreni, en la lecionoj de religio; ŝi estis ja en Kristana lernejo

  • Muta libro

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L

  • Bona humoro

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)De mia patro mi ricevis la plej bonan heredaĵon, bonan humoron

  • La ombro

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)En la varmaj landoj la suno radias alian varmegon ol ĉe ni. La homo ricevas koloron malluman, kaj en la plej varmegaj landoj la brula suno faras el ili negrojn

  • Feliĉa familio

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Ĉi tie en nia lando la plej granda verda folio certe estas la folio. de lapo

  • Abio

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)En la arbaro staris beleta abio; ĝi havis bonan lokon, la suno povis penetri al ĝi, estis sufiĉe da aero, kaj ĉirkaŭe kreskis multe da pli grandaj kamaradoj, abioj kaj pinoj

  • Flikilo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Estis iam flikilo, kiu estis tiel delikata kaj pinta, ke ĝi imagis al si, ke ĝi estas kudrilo.“Atentu nur, ke vi tenu min fortike!” diris la flikilo al la fingroj, kiuj prenis ĝin

  • Korta koko kaj ventkoko

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Estis iam du kokoj, unu sur la sterkejo kaj la dua sur la tegmento, ambaŭ fieraj. Sed kiu el ili estis pli farpova? Diru al ni vian opinion, — ni tamen restos ĉe nia propra opinio

  • Avineto

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Avineto estas tre maljuna, ŝi havas tre multe da sulkoj sur la vizaĝo kaj tute blankajn harojn, sed ŝiaj okuloj lumas ankoraŭ kiel du steloj, ili estas eĉ multe pli belaj, ili estas tiel mildaj, kaj estas plezuro rigardi en ilin

  • Du pavimbatiloj

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Ĉu vi iam vidis pavimbatilon? Tion, kion la pavimistoj ofte nomas “virgulino”, instrumenton, kiun ili uzas por la batebenigo de la ŝtona pavimo

  • La virineto de maro (2)

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)La virineto de maro ekĝemis kaj rigardis malĝoje sian fiŝan voston.“Ni estu gajaj!” diris la maljunulino, “ni saltadu kaj dancadu en la tricent jaroj, kiujn la sorto al ni donas; ĝi estas certe sufiĉa tempo, poste oni tiom pli senzorge povas ripozi

  • La virineto de maro (1)

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L

  • Gefianĉoj

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L

  • Malbela anasido

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)En la kamparo estis belege! Estis somero. La greno estis flava, la aveno estis verda

  • Floroj de la malgranda Ida

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)“Miaj kompatindaj floroj tute forvelkis!” diris la malgranda Ida

  • Lekanto

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Atentu!En la kamparo, tute ĉe la vojo, staris kampa domo; vi certe jam mem ĝin iam vidis. Antaŭ ĝi troviĝas florĝardeneto kun bele kolorigita palisaro Tre proksime de ĝi, sur rando de kavo, meze de plej densa verda herbo, kreskis lekanto

  • ​Fajrilo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Sur la granda vojo marŝis soldato: “Unu, du! unu, du!” Li havis tornistron sur la dorso kaj sabron ĉe la flanko, ĉar li estis antaŭe en milito, sed nun li iris hejmen

  • La novaj vestoj de la reĝo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Antaŭ multaj jaroj vivis unu reĝo, kiu tiel amis belajn novajn vestojn, ke li elspezadis sian tutan monon, por nur esti ĉiam bele ornamita

  • Kuristoj

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Premio estis destinita, eĉ du premioj estis destinitaj, malgranda kaj granda, pro plej rapida kurado, ne pro unufoja kuro, sed pro egalmezura rapideco de kurado en la daŭro de tuta jaro."Mi ricevis la unuan premion!" diris la leporo

  • Reĝidino sur Pizo

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Estis iam reĝido, kiu volis edziĝi kun reĝidino, sed li nepre volis, ke tio estu vera reĝidino. Li travojaĝis la tutan mondon, por trovi tian, sed ĉie troviĝis ia kontraŭaĵo

  • Persista stana soldato

    (Fabelo de Hans Andersen, trad. de L. L. Zamenhof)Estis iam dudek kvin stanaj soldatoj, kiuj ĉiuj estis fratoj, ĉar oni fandis ilin el la sama malnova stana kulero

Our Privacy Statement & Cookie Policy

By continuing to browse our site you agree to our use of cookies, revised Privacy Policy.You can change your cookie settings through your browser.
I agree