D: Ĉar Yunnan estas landlima regiono, ĉu vi disvolvis rilatojn kun najbaraj landoj kiel Mjanmaro ktp.?

Y: Jes. Ni faris programon kun dokumentaj filmoj de Eost-Azio en 2009. Ĝi estis en la Media Mélange-sekcio, kaj ĝi estis nomita "Impresoj de sud-eosta Azio" - kun filmoj el Mjanmaro, Vjetnamio, Laoso, Kamboĝo kaj Tajlando. Sed ni povis fari ĝin nur tiun jaron. Ni volis evoluigi daŭrajn ligojn kun niaj najbaraj landoj. Sed ili estis nur ĉe la komenca esploro de sendependa filmfarado. Niaj rilatoj estis limigitaj, kaj ni ne povis trovi multajn partnerajn instituciojn por daŭrigi ĉi tiun projekton.

D: Kial vi pensas, ke vi ne havis rilatojn kun Italio, almenaŭ ĝis nun?

Y: Ĝis nun tio neniam okazis.

D: Ŝajnas ke ĉinoj multe ŝatas italan Novrealismon. Estas tre facile interŝanĝi ideojn pri tiuj filmoj.

Y: Kompreneble, italaj Novrealismaj filmoj estis tre inspirigaj por ĉinaj filmistoj. Mi mem tre multe ŝatas Federico Fellini, kaj ne nur pro la maniero en kiu li montras italan vivon. Mi ŝatas La vojon, 8 ½, La Noktojn de Cabiria. Li estas tiel emociveka, kaj tiu frenezeco estas tiel potenca.

D: 8 ½ estas filmo pri la krea krizo de iu filmisto. Ĉu ekzistas ĉinaj sendependaj dokumentaj filmoj pri la malfacilaĵoj de filmfarado?

Y: Jes, ekzistas iuj dokumentaj filmoj kiuj estas mem-pripensigaj. Ili provas esplori la kontraŭdiron inter vivo kiel filmfarado kaj privateco - tre intima kaj emocia alfrontiĝo. Ekzemple, la filmo nomita Tape (Glubendo) (膠帶; reĝ. Li Ning 李 凝) estas tre potenca. Tiuj filmoj estas iĝantaj tendenco.

D: Ĉu ekzistas mem-pripensigaj filmoj de vilaĝanoj kiuj esploras la malfacilaĵojn de filmfarado?