Mortis maljunulino

(Mao Zifu)

mortis maljunulino ne tro altaĝa.

somere. sur la rizkampo.

ŝi ne sentis froston. nek malsaton.

sub la fajra suno ŝi surhavis

veston kun dikaj flikaĵoj.

ŝi mortis kun fasko da nutro en mano,

kolektante spikojn delasintajn de siaj gefiloj.

malsato post la morto jam ne

eblos pro la kolektado.

nek soifo. larmoj de la

gefiloj donis al ŝi ankaŭ trinkon.

ĝoja plorado emociis

la lunon. pluveroj ekfalis

vespere. la suno leviĝis

la sekvan matenon funebran.

la ĉerko de ŝi mem farita

piedis en la tombon de la edzo

sinmortigita per sia zono.

rido en la koro de la idoj -

la gepatroj kune kuŝas nun komforte

en la sama varmodomo.

for de ŝarĝo kaj riproĉoj

la familioj pacis sen kvereloj kiel akvo

en la argila barelo, heredaĵo postlasita de la paro.